ranca

Esperanteg

Etimologiezh

Ger savet diwar an alamaneg ranzig, ar galleg rance, an nederlandeg rans, ar saozneg rancid, hag al lostger -a a dalvez da sevel an anvioù-gwan.

Anv-gwan

Troad	unander	liester
nominativ	ranca	rancaj
akuzativ	rancan	rancajn

ranca /ˈran.tsa/

1. Boutet.