rankomp
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar rank-, pennrann ar verb rankout, hag an dibenn-ger -omp.
Furm verb
rankomp /ˈrãŋ.kɔ̃m(p)/
- Furm ar verb rankout e kentañ gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
- — « [...]. Pe, ma rankomp reiñ, c'hwi a vezo deuet ho tro. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 106.)
- Pa glaskomp ober istor ur yezh, e rankomp diazezañ hor studi war destennoù. — (Roparz Hemon, Yezh komzet ha yezh skrivet, Al Liamm, niv. 175, Meurzh - Ebrel 1976, p. 123.)
- « Tamm ebet, bez dinec'h ! Evit saveteiñ un den bev eo e rankomp kas da benn ar pezh am eus displeget dit ». — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 48.)