reier

Brezhoneg

Reier iskis o stumm e w:Tregastell.

Furm anv-kadarn

reier /ˈrɛjːɛr/ pe rec'hier

1. Furm lies an anv-kadarn roc'h.
   • Aet eo ar vag war ar reier : peñse he deus graet
   • Bilgota e-touez ar reier : dastum bilgod.
   • Antronoz, e tigoras ar reier dindan ar gêr vras, hag en he lec'h e teuas d'en em astenn al Lenn a weler hiziv c'hoazh. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 84.)
   • Ne welis nemet reier Gweltaz, heñvel ouzh teuzioù, hag er pellder, al “loened drouk”, ar Jentilez. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 39.)
   • Penn-da-benn ar pleg-mor e oa aodoù bihan, traezh gwenn-kann enno, er goudor etre belkadoù reier. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 36.)
   • Reier o valirañ a-us d’ar mor.
   • 'Nag a reier kuzhet, nag a varroù arne(v) , Nag a wall aveloù pennkaoz a wall beñse! . SAOQ 90

Gerioù heñvelster

• kerreg
• rec'hell

Troidigezhioù

• galleg : roches ^(fr) , rocs ^(fr) , rochers ^(fr)