rentiñ

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

rentiñ /ˈrɛntĩ/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : rentet) (displegadur)

1. Rentañ
   • — Mar galljen, emean, ober d'al loen drouk-mañ renti d'in kement plac'h yaouank an neus serret aman, am mije grêt eun taol hag a raje enor d'am hano. [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 93.)
2. Rentiñ droug evit droug
   • C'hoant an nevoa da welet doare ar c'hastell, da glask, war an dro, an tu da dec'het ha da renti droug evit droug. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 22.)
3. Rentiñ kont eus un dra bennak (da unan bennak)
   • — [...]; ni hon devoa madou serret war hon leuriou, ha n'hon devoa kont ebet da renti anê, [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 182.)

Stummoù all

• rentout

Troidigezhioù

• galleg : rendre ^(fr)