ribitailh

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

ribitailh /riˈbitːaʎ/ gourel pe benel (liester : ribitailhoù)

1. Bandennad, pa gomzer eus bugale pe loened munut
   • Truez he deus Liz ouz ar ribitaill bugale a zo ahanom en dro d'an daol. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 61.)

Gerioù heñvelster

• druilh
• struj

Troidigezhioù

• galleg : ribambelle ^(fr)