ront

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	ront
Derez-uheloc'h	rontoc'h
Derez-uhelañ	rontañ
Derez-estlammiñ	rontat

ront /ˈrɔ̃nt/

1. Dezhañ stumm ur c'helc'h.
2. Dezhañ stumm ur voul.
3. Tev, pa gomzer eus un den.
   • « Liz tev » a vez graet anezhi. Ront eo evel ur varrikenn. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 61.)

Deveradoù

• diront
• rontaat

• rontad
• rontadur

• rontañ
• ronted

• rontenn

Troioù-lavar

• bezañ ront e votoù
• — Penaos 'mañ kont ?
  — Derc'hel da vont,
  pa 'vez ket plat e vez ront.

Troidigezhioù

• alamaneg : rund ^(de)
• esperanteg : ronda ^(eo)

• galleg : rond ^(fr)
• saozneg : round ^(en)