roulerien
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn rouler hag an dibenn-ger -ien.
Furm anv-kadarn
roulerien /ruˈlɛrjɛn/
- Furm lies an anv-kadarn rouler
- [...] ; arabad skrija na heugi evi paea « lagout », « odivi » pe « stodmarc'h » egiz ma kari henvel an ampoezoun melen ze, evit leunia o bariken d'ar roullerien, hag o c'harga betek ar beg, ken na deuio er-meaz dre ar fri hag an diouskouarn mar bez red. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 37.)
- Ar roulerien hag ar roulerezed-ze a zo dïêz c'hoari ganto. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 448.)
- Ha pelec'h ez ae ar roulerien-se da gargañ o c'horf ? — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 101.)