rous
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | rous |
| Derez-uheloc'h | rousoc'h |
| Derez-uhelañ | rousañ |
| Derez-estlammiñ | rousat |
rous /ˈruːs/ (furm vihanaat : rousik)
- A-liv gant ar c'histin
- Ma haz rouz am-eus keuz dezañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 254.)
- Savet e oa beure-mat tud ar bourk da welout an harozed oc'h ober kof-gar war ar blasenn, pep a roched marellet glas ha rous — lien parachut — war o c'hein, pistolinier ha kontilli en o gourizoù. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 111.)
- Ur vaouez lart a oa o komz ouzh pevar faotr, pep a bennad blev rous dezho. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 99.)
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
- bezañ bet un taol ki rous : bezañ dougerez
- bezañ fas rous ouzh unan bennak : bezañ war e du fall
- bezañ rous e zaoulagad : diskouez bezañ imoret, bezañ droug ennañ
- kaout marc'h rous
- ober kof rous, ober kofig rous : chom da rouzañ en heol
- ober paotr rous
- sellet rous ouzh unan bennak : ober selloù displijet-tre, drouk, ouzh unan bennak
- rous evel ur c'hwil-derv, evel askell ur c'hwil-derv