ruz-tan
Brezhoneg
Etimologiezh
Anv-gwan
ruz-tan /ry(s).ˈtãːn/
- Ruz flamm.
- Eur c'hog en deus evit e way, eur c'hog kaer e bleuñv, hir e hellou, ruz-tan e glipenn. Ar wech-mañ avat, Laou a zo laouen. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 59.)
- Hini sant Jozeb, eus Priel, ruz-tan hag aour, ken tev ha ken hir an troad anezhañ ha gwern ur gobar, a oa lorc'h ar barrez. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 52.)
- — Ya, met da vlev a zo ruz-tan, da vuzelloù a zo gwenn-kann. Ha gwennoù da zaoulagad ! — (Roparz Hemon, An tri boulomig kalon aour, Al Liamm, 1961, p. 9.)