sebelie

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar sebel-, pennrann ar verb sebeliañ, ur glebiadur notet -i-, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

sebelie /seˈbelje/

1. Furm ar verb sebeliañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
   • Nijal a rae adarre delioù diskar-ar-bloaz hag an amzer a sebelie pep tra. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 47.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) ensevelissait ^(fr)