sionour

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar Sion, anv-lec'h er Bibl, hag an dibenn-ger -our.

Anv-kadarn

sionour /ˈsi'ɔ̃ːnur/; liester : sionourien.

1. Den a-du gant savidigezh ur stad yuzev.

• sionouriezh
• enepsionour