skignañ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Amprestet digant al latin ēscendere « sevel »
- Da geñveriañ gant ar verb kembraek ysgeintio.
Verb
skignañ /ˈskĩɲã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : skignet) (displegadur)
- Reiñ tro-dro
- ...ne reont forzh peseurt gevier da skignañ en-dro dezho , SKKR 245
- Skignet e voe paperoù e-touez ar skolidi, ... — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 317.)
- Reiñ (ur c'heloù) da anavezout, da glevout tro-dro
- ..., ha skignet gant lorc'h dre Vro-Gernev a-bezh, an eñvor eus meur a hini anezho hag eus ar c'hrogadoù bet gounezet ganto. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 33.)
- Al leorig bihan-se a zo ar ouiziegez skignet eus a Vreiz goude dre ar bed holl. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 82.)
- Reiñ ur c'hwezh da glevout tro-dro
- Ha flaer ar bouc'h ganto, trec'h da c'hwezh ar bezhin skignet war an traezh bev. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 11.)
- Ar frond tanav skignet el liorzh a oa heskinus en abardaez-noz. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 24.)
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troidigezhioù
- galleg : (se) disperser (fr) , (s')éparpiller (fr) , (se) répandre (fr)
- galleg : propager (fr)
- galleg : émettre (fr)