sklisenn

Brezhoneg

Eus ar ger galleg éclisse.

sklisenn /ˈsklisːɛn/ benel (liester : sklisennoù)

- Fañch 'vat, ur pezh foeltrenn den anezhañ hag eñ ken treut hag ur sklisenn wintet war bikoloù skasoù, divhar hiroc'h ha moanoc'h eget re ur c'hog-radenn, a veze marteze re dechet da c'hoari anezhi. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 28.)
- Hennez a zo ken moan e ziouhar evel ur sklisenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 17.)