sparl
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
sparl /ˈsparl/ gourel (liester : sparloù)
- Barrenn houarn da brennañ un nor.
- An tour disgwel m'eo bet serret war urzh ar goantenn vlech, n'en deus na mogerioù fetis, na barrinier, na sparl, hag a-walc'h e vefe d'ar prizoniad divizout emañ dieub evit bezañ dieub e gwirionez. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 184.)
- Gant c'hwec'h jav o reudañ ouzh ar sparl, ar skouarn a lammas a dammoù eus an erv hanter-c'hraet. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 19.)