spontañ brini
Brezhoneg
Etimologiezh
Troienn verb
spontañ brini
- bezañ evel ur spontailh, ken spontus hag ur spontailh
- E vragou a c'hiz nevez n'oa mad nemed da sponta brini er parkeier, asamblez gant e roched wen, deut da veza du ive, [...] — (J.-P. Ar Braz, Karga re a zo fall, Ar Vro, Ebrel 1907, p. 24.)
- Neuze e welas ar c'hanfard eur wreac'h koz-koz, eun dremm diouti gouest da sponta brini. — (Ab-Sulio, Perig, mab ar galeour, Le Courrier du Finistère, 28 Eost 1937, p. 2b.)
- Te a vefe mat da spontañ ar brini e Lokarn . — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 488.) .