spurmante

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar spurmant-, pennrann ar verb spurmantiñ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

spurmante /spyr.ˈmãn.te/

1. Furm ar verb spurmantiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
   • Dre-holl e spurmante loustoni ha kozhkailhoù a bep seurt liv. — (Jorj Le Cler, Ar Poltred, Al Liamm, niv. 71, Du - Kerzu 1958, p. 421.)