stourme
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar stourm-, pennrann ar verb stourm, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
stourme /ˈstur.me/
- Furm ar verb stourm e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- War ar c'hannlec'h e stourme brezelidi pep meuriad strollet en-dro d'o banniel. — (Meven Mordiern, Notennou diwar-benn ar Gelted koz, o istor hag o sevenadur, Skridoù Breizh, 1944, p. 60.)
- Ar glav a c'hlebas o foultr hag a viras outo da dennañ war ar soudarded hugunot, boazet da vrezeliñ hag a stourme outo war varc'h, padal emede Pleibeniz holl war droad. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 227.)