strafuilhañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn strafuilh hag al lostger -añ

Verb

strafuilhañ /straˈfyʎã/ verb gwan (anv-gwan-verb : strafuilhet) (displegadur)

1. Bezañ strafuilhet
   • [...], koñchennou sebezus hag a lakae va c'halon a vugel da strafuilha gant ar spont, da sabatui gant ar souez pe da dridal gant ar blijadur hag al levenez. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 5.)

Gerioù heñvelster

• nec'hañsiñ

Troidigezhioù

• galleg : (s')inquiéter ^(fr)
• galleg : (se) troubler ^(fr)