strujusoc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « strujus » hag an dibenn-ger « -oc'h ».

Furm anv-gwan

strujusoc'h /stry.ˈʒysː.ɔx/

1. Derez-uheloc'h an anv-gwan « strujus ».

   • Ni 'yel hon-daou, goude, d'ur strujusoc'h karter.^[1]

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Emil Ernod, Mojennou brezonek koz ha neve, Sant-Brieg, 1937, p. 197.