sturiañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn stur hag al lostger -iañ.

Verb

sturiañ /ˈstyrjã/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Kas, pa gomzer eus bag pe lestr:
   • Va list 'ta da sturia al lestr hag ec'h en em gavimp en enezenn-ze hep kalz a boan. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 47.)
2. Ren, pa gomzer eus un den
   • Ret e vez d'an den bezañ sturiet gant unan hag a oar. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 498.)
   • — [...] ; lezit ac'hanoun da sturia ac'hanoc'h ; sentit ouzign. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 271.)

Troidigezhioù

• barrer, gouverner (navire) ^(fr) , guider ^(fr) , diriger (fig.) ^(fr)