tagañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tag hag -añ.

Meneget er C'hatolikon (tagaff).

Da geñveriañ gant ar verboù tagu en kembraeg, taga en kerneveureg.

Verb

tagañ /ˈtɑːɡã/

1. Stardañ an daouarn en-dro da c'houzoug unan bennak evit e vougañ.
   • <skouer>.
2. Na c'hallout analañ ken.
   • Tagañ o c'hoarzhin.

     Jozef a oa e bord an hent o tagañ o c'hoarzhin. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 499.)

     Ni a dage o c'hoarzhin o klevet rimadell Paotr Yann. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 41.)

3. Lammat ouzh gouzoug ul loen pe un den evit e lazhañ.
   • C'hwec'h dañvad zo bet taget dezhañ gant chas. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 499.)

Deveradoù

• tagadenn
• tagell
  • tagellañ
  • tagellus
  • tagennañ
• tager
• tagerezh
• kendagadur
• kendagañ

Troioù-lavar

• tagañ diwar e gentañ gaou

Troidigezhioù

• galleg : (s') étrangler ^(fr) , (s') étouffer ^(fr)  ; attaquer ^(fr) (en sautant à la gorge)
• kembraeg : tagu ^(cy)

• kerneveureg : taga ^(kw)
• saozneg : to strangle ^(en) , to choke ^(en)