tintañ

Gwelet ivez : tintal

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

tintañ /ˈtĩntã/ anv-gwan-verb : tintet.

1. verb kreñv eeun Diskar, skeiñ d'an traoñ.
   • Tint an trebez bremañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 521.)
   • ... Hag un taol dorn din, ken en devoa tintet ac'hanon. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 521.)
   • Taol pled tintañ da gador petramant e vi ifamet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 521.)

Troidigezhioù

• galleg : renverser ^(fr)