tri
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-gwan pegementiñ
tri /ˈtriː/
- Niver gourel etre daou ha pevar, gwelout teir.
- Ur wezh e oa un intañvez kozh ha paour ha he devoa tri mab, KAB 3/11
- Kaoz a dri, koulz netra evelti. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 241.)
- kemmadur dre c'hwezhadenniñ
- kemmadur dre vlotaat er yezh komzet :
- Me 'm eus tri gi ha tri gazh Hag o-c'hwec'h emaint en noazh (Kanaouenn).
Deveradoù
Gerioù kevrennek
- Pa erru ur c'holl en ti
Ez erru daou pe dri. - Soubenn an tri dra :
Dour, holen ha bara. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 308.) - Soubenn an tri zraïg (pe : draïg) :
Dour, holen ha baraïg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 308.)
Troidigezhioù
Raganv
tri
- E-barzh an tri
- An tri-mañ, an tri-se.
Kembraeg
- Kar d'ar ger pevar e brezhoneg.
Anv-gwan pegementiñ
tri
- Niver gourel etre daou ha pedwar, implijet dirak un anv gourel (tair eo an niver gwregel).
- Tri dyn ar dri asyn. Tri den war dri azen.
- Tri chant, tri phen, tri thad ...
- Tri o ddynion. Tri den, tri a dud.
Raganv-gour
tri
- Raganv
- Ble mae'r tri?
Gerioù kar dre o ster
Esperanteg
→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-gwan pegementiñ
tri /tri/
Deveradoù
Niver a-raok : du |
Niveroù en esperanteg | Niver war-lerc'h : kvar |
---|