vil
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus an anv-gwan gallek vil.
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | vil |
| Derez-uheloc'h | viloc'h |
| Derez-uhelañ | vilañ |
| Derez-estlammiñ | vilat |
vil /ˈviːl/
- Ha n'eo ket brav, a zo displijus pe euzhus da welet:
- Sell aze, 'vat, eur fas vil hag a zo bet brao dezi e-pad he buhez ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 90.)
- Ha n'eo ket brav, dre ma'z eo drouk pe treitour: ober un dra vil, un taol vil
- Un taol vil, Soniou Breiz Izel, 2/122
- un den vil : un den fall
- Ne glevez ket an deodegez vil-se ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 212.)
- Hag ar pennoù vil-se a veze bep Sul oc'h arabadiñ ac'hanon, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 23.)
- Koz kanaillez vil ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 278.)
- ul loen vil : un den fall
- Sell-hi, ar vleizez vil ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 288.)
Deveradoù
Troioù-lavar
Adverb
vil /ˈviːl/
- kaozeal vil ouzh ub
- Hag en devoa kaozeet vil ouzh an aotrou skolaer. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 557.)
Galleg
- Eus an anv-gwan latin vilis « marc'hadmat», « nebeud a dalvoudegezh ennañ ».
Anv-gwan
vil
- vil, divalav
- didalvoud
- dister
- à vil prix : marc'hadmat-lous