alábate

Spagnoleg

alabate

eil gour lies ar verb alabarse en doare-gourc'hemenn. Bez laouen, seder. Ger lavaret dre fent en un toullad troioù-lavar fentus pe goapaus.

«Alábate, asno, que te crece el rabo».- Bez laouen, azen, emañ da lost o kreskiñ.
«Alábate, burro, que nadie te alaba». Laouena, azen, n'eus den ouzh da laouenaat.
«Alábate, cesto, que venderte quiero». Bez seder, paner, da werzhañ a fell din.
«Alábate, Juan, que si no te alabas no te alabarán». Laouana, Yann, ma ne rez-te ket, den ne raio.
«Alábate, mierda, que el río te lleva». Laouena, tamm kaoc'h, emañ ar stêr ouzh da gas kuit.
«Alábate, pato, que mañana te mato». Laouena, houad, arc'hoazh e lazhin ac'hanout.
«Alábate, Pedro; alábate, Juan; que si no la haces tú, nadie lo hará». Laouena , Pêr, ; laouena , Yann; ma ne rez-te ket ne raio den.
«Alábate, polla, que has puesto un huevo, y ese, huero». Laouena, yarig, vi ac'h eus dozvet, ha hennezh zo goullo.
- Notenn: Diwar-benn an dud a vez o fougeal o deus graet traoù peuzdidalvoud.
«Alábate pollo que mañana serás gallo». Laouena, [[labous-yar], arc'hoazh e vi kilhog.
«Alábate, pollo, que mañana te guisan». Laouena, yarig, arc'hoazh e vi poazhet.