araozañ

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Furm araogenn

Gour	Furm
U1	araozon
U2	araozout
U3g	araozañ
U3b	araozi
L1	araozomp
L2	araozoc'h
L3	araozo
D	araozor

araozañ /aˈrɔːzã/

1. Furm an araogenn a-raok, displeget en trede gour unan gourel.
   • [...] e kemeras en he zorn eul letern hag en he c'hodel eur bistolen-revolver hag e reas d'ann den bale araozan. — (Le Courrier du Finistère niv. 110, 1882, p. 3c.)
   • met an holl o doa aon araozañ, dre na gredent ket e oa un diskibl. — (Oberoù an Ebestel e-barzh Testamant Nevez hon Aotrou hag hor Salver Jezuz-Krist, troet gant Gwilh ar C'hoad, 1893, adwelet ha lakaet e brezhoneg a-vremañ gant Lukaz Bernikod, 2004.)
   • Ha Morvarc'h a zaoulamme atao, a zaoulamme bepred, a zaoulamme c'hoaz, ha dalc'hmat an heizez koant araozañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 40.)
   • Hag e laka an daou-ugent dirazañ, hag e kas anezo araozañ betek palez ar roue, evel m'en divije kaset eur vandenn deñved. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 152.)
   • A-benn ar fin, koulskoude, e voen stlapet war ar ribl, kalz pelloc'h eget ar gwechoù-all, gant un tarzh-mor, euzhusoc'h c'hoazh eget ar re a oa bet araozañ, o tont da zisac'hañ war an aod. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 20.)

Stummoù rannyezhel

• araokañ

Troidigezhioù

• galleg : avant lui ^(fr) , devant lui ^(fr)