arruent

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar arru-, pennrann ar verb arruout, hag an dibenn-ger -ent

Furm verb

arruent /Distagadur ?/

1. Furm ar verb arruout e trede gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ
   • Fañch a diskare anezhe, dre ma arruent eus krec'h. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 80.)
   • A bep m'arruent, int a bigne war ar bank-tosel evit pokat d'an hini gozh. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 77.)

Stummoù all

• erruent

Gerioù heñvelster

• c'hoarvezent
• degouezhent

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) advenaient ^(fr) , avaient lieu ^(fr) , se passaient ^(fr) , survenaient ^(fr)
• galleg : (elles)/(ils) arrivaient ^(fr)
• galleg : (+ gant) (elles)/(ils) rencontraient ^(fr)