befec'h
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
befec'h /ˈbefːɛx/
- Furm ar verb bezañ en eil gour lies an amzer c'hallus, en doare-divizout
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :
- [...]. Evidon-me a garfe e vefec'h marv, ma vo peoc'h diouzhoc'h pelloc'h. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 53.)
- Ma vefeh ordinal e korv ho roched ho-pefe labour da gaoud riou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 298.)
- « [...] ? Daoust ha lentoc'h e vefec'h dirak ur gibellad win eget dirak un enebour war an dachenn emgann ? » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 83.)