befent

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar bez-, pennrann ar verb bezañ, hag an dibenn-ger -fent

Furm verb

befent /ˈbefẽɳ(t)/

1. Furm ar verb bezañ e trede gour lies an amzer c'hallus, en doare-divizout

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

[...], met evit izelaat pennoù ar plantennoù evit ma ne vefent ket mouget... — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 66.)

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) seraient ^(fr)