eus ar gwellañ
(Adkaset eus bezañ eus ar gwellañ)
eus ar gwellañ
- eus ar re wellañ
- [...], unan eus ar gwellañ hag eus ar brasañ parrezioù eus ar vro-se. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 53.)
- mat-tre:
- Ur servijer euz ar gwellañ. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 9.)
- Te a zo eur pôtr euz ar gwella. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 173.)