binioù

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar ger « beni ».

Skrivet biniou e w:Geriadur Roparz Hemon, 1993.

Skrivet binioù e w:Geriadur An Here - Al Liamm , 2002.

Anv-kadarn

binioù /bi.ˈniː.u/ gourel (liester : biniawoù, biniaouioù)

1. Benveg da seniñ dre c'hwezh, anezhañ ur sac'h lêr, ul levriad hag ur c'horn-boud.

   « Eur biniou a zo ganez ? »
   « Na biniou na bombard. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 270.)

2. (Pemdez) Organoù revel ar gwaz.
   • Hag e staotit tout a-hed ho potoù
     Rak ho pinioù zo dija mouzher. Amouroustet eun den coz (skrid krennvrezhonek)

Stumm all

• beniou

Deveradoù

• biniaouaj
• biniaouer
• biniaouiñ

Gerioù kevrennek

• binioù-bihan
• binioù-bras

• binioù-ilin
• binioù-kozh

Troidigezhioù

Benveg seniñ

• galleg : biniou ^(fr) , cornemuse ^(fr)

Organoù revel

• galleg : bijoux de famille ^(fr)