brevet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar bennrann brev- ar verb breviñ hag an dibenn-ger -et.

Anv-gwan

brevet /ˈbreːvet/ /ˈbrewet/

1. Anv-gwan-verb ar verb breviñ.
   • Houmañ (Mari-Job ar Gergeno) a oa komisionerez en Enez Veur hag a yae ur wech ar sizhun da varc'had Lannuon, a zo ar Yaou, evel ma ouzoc'h, 'n un tammig karr hanter-vrevet, stag outañ un tammig loen strizh. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 5.)
   • En dro-mañ eo brevet ma c'harrigell. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 65.)
2. Diwar-benn tud:
   • Pa vezez e-pad an deiz o tenna patatez e vezez brevet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 65.)
   • Me a zo brevet ma c'horf. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 65.)
   • An hini en deus c'hoant da vezañ brevet n'en deus ken 'met dont er-maez ganin-me. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 22.)

Troidigezhioù

• galleg : disloqué ^(fr) , esquinté ^(fr)
• galleg : courbatu ^(fr) , crevé ^(fr) , fatigué ^(fr) , fourbu ^(fr) , rompu ^(fr) de fatigue

Galleg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

brevet /bʁǝ.vɛ/ gourel (liester brevets)

1. Breou.