breviñ
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Verb
Kemmadur | Furm |
hep | breviñ |
dre vlotaat | vreviñ |
dre c'hwezhañ | digemm |
dre galetaat | previñ |
amreizh | vreviñ |
breviñ /ˈbrɛː.vĩ/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : brevet) (displegadur)
- terriñ
- En dro-mañ eo brevet ma harrigell. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 65.)
- breviñ un den: skeiñ kalet gant un den pilat, kannañ, bazhata anezhañ
- Me 'vrevo hennezh!
- Kerz er-mêz, petramant ez an da vrevi da gorv dit ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 269.)
- skuizhañ ar c'horf betek ober poan dezhañ
- Neuze e vezes paeët ? — Ya, 'vat, rag anéz da ze ne vijen ket chomet eno da vrevi ma horv. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 107.)
- Me a zo brevet ma horv. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 65.)
- Pa vezez e-pad an deiz o tenna patatez e vezez brevet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 65.)
- Al loar a vrev an dud pa bar warno en noz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 65.)
Deveradoù
Troidigezhioù
(1)
(2)