bazhata
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
bazhata /baˈzatːa/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : bazhataet) (displegadur)
- Reiñ taolioù bazh da unan bennak, evit kastizañ anezhañ peurvuiañ:
- Degouezhet er porzh, e komeras ur grennenn, ha setu-eñ da vazhata ar c'hure, ha start : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 202.)
- (Dre astenn-ster) Skeiñ taolioù pounner gant unan bennak.
- Kaer am bez bazhata anezhañ, van ebet ne ra. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 25.)
- (Pemdez) Faezhañ unan bennak penn-da-benn.
Gerioù heñvelster