kure
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .
Anv-kadarn
kure /ˈkyː.re/ gourel (liester : kureed)
- (Relijion) Beleg hag a skoazell ar person d'ober war-dro ur barrez.
- Arc'hant a-walc'h o devoa tennet, a gredan, eus korf ar c'hure paour evit se. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 206.)
- Etretant, tapet en devoa ar c'hure pleg da c'houlenn diganin meur a dra diwar-benn an doare-skrivañ, an istor, an douaroniezh, ha pa welas ne oan nag ur genaoueg nag un azen, setu ma pedas va mamm da reiñ dezhañ aotre da zeskiñ al latin d'he fennhêr : [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 37.)
- En em laeret en doa diouzh al lid-ambroug o vont dre an nor dal, hep gouzout dare d'an aotrou kure. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 55.)