Brezhoneg

Mont d'ar skol bemdez a ra ar vugale ...

Etimologiezh

Diwar an henvrezhoneg (mont-, minet).
Meneget e krennvrezhoneg (monet).
Da geñveriañ gant ar verboù mynd, myned e kembraeg, mos, mones e kerneveureg.
Deuet eus un anv-verb keltiek *monetu, deveret eus ur verb *mon-ī- (miret evel muinithir « eer en-dro » e krenniwerzhoneg) a zeufe eus ur wrizienn indezeuropek *menH- « mac'hañ, pilpaziñ » a gaver er gerioù permeāre « mont a-dreuz » e latin, míjeti « tremen » e tchekeg ha mìnti « saotrañ, diganastrañ » e lituaneg.[1]

Verb

mont /ˈmɔ̃nt/ (displegadur)

  1. Mont da ul lec'h bennak : Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
  2. mont da ober un dra bennak
  3. Mont da veleg, da fornier, da c'hast, da soudard, da vatezh ...
  4. Mont gant unan bennak : bezañ kaset gant ub
  5. Koustañ
    • [...] pe briz e yae al loen. — (Almanag Breiz, Bourd ha fars, 1933, p. 39.)
    • [...] pesort priz ec'h a al leueoù bihan. — (Feiz ha Breiz, miz Mae 1925, p. 165.)

Doareoù-skrivañ all

En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet mond.

Stummoù rannyezhel

Deveradoù

Troioù-lavar

mont da...
mont digant...
    mont e...
    mont eus...
    mont evel...
    mont gant...
    mont war...
    mont dirak un anv-gwan pe un adverb
    Hag ivez


    • Aesoc'h d'ur c'hañval tremen dre grao un nadoz
      Eget d'un den pinvidik mont d'ar baradoz.
    • Bleud an diaoul a ya da vrenn

    Troidigezhioù

    Daveoù

    Roll an daveoù :

    • [1] : Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Leyden, Brill, 2009, p. 276.