mont e gouez

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar verb mont, an araogenn e hag an anv-gwan gouez.

Troienn verb

mont e gouez, mont en gouez /ˈmɔ̃n(d) en ɡweː(s)/

1. Mont e fulor ruz
   • [...]. Pet ha pet gwech ne voe ket bet tapet ganin war an taol, hag eveljust mont a rae diouzhtu e gouez : [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 48.)
   • Hennez a vez droug pa ya e gouez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 184.)
   • Mond a ray e gouez adarre. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 184.)
   • Ni a ya e gouez evid an disterra tra. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 184.)
   • Hennez a yae dioustu e gouez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 289.)
   • Gwir eo n'o dije bet truez na trugarez ebet da c'hortoz digant gwazed Arzhur aet e gouez, diouzh o zu, gant krizder an emgann. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 105.)

Gerioù heñvelster

• mont e fulor

Krennlavarioù

• [...] ! Erru ar gont a vez, ec'h a ar paour da ouez ! [...]... — (Jarl Priel, An Dakenn dour, Sav niv. 25, Diskar-Amzer 1942, p. 11.)

Troidigezhioù

• devenir fou ^(fr) (de rage)
• se fâcher tout rouge ^(fr)