eer

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus a (eus ar verb mont), (troet da [[e-]) hag -er.

Furm verb

eer /ˈeːɛr/

1. Furm dic'hour ar verb mont en amzer-vremañ an doare-disklêriañ
   • — C'hoant am eus da lâret pelec'h ec'h eer drezañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 261.)
   • Gand al labour-douar n'eer ket buan da binvidig. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 298.)
   • Pa 'z eer a-vad gand an avel e vez lavaret : « vent arrière » pe « e vez mad an avel ». — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 332.)

Gerioù heñvelster

• aer

Troidigezhioù

• galleg : (on) devient ^(fr)
• galleg : (on) va ^(fr)