mont da Anaon

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar verb mont, an araogenn da hag an anv divoutin Anaon.

Troienn verb

mont da Anaon /Distagadur ?/

1. Mervel, tremen.
   • [...] ha dreist oll evit an eneou a helfe beza eet da anaon d'eus a barres Elliant, [...] — (Y. P., Mision Elliant, Feiz ha Breiz niv. 70, 1866, p. 140a.)
   • [...], e oa canet eur servich hag eun oferen evit ar re a oa eet da anaon a barres Eskebien, [...] — (Y. P., Mision Eskebien, Feiz ha Breiz niv. 185, 1868, p. 228b.)
   • [...], a gane eur servich ac eun oferenn evit eneou e barrosionis et da anaon a goude creiz-deiz, [...] — (Eun Tregheriad, Adarre eur mission !!!, Feiz ha Breiz niv. 287, 1870, p. 204a.)
   • Pa gomzer eus un den aet da anaon.... — (BUAZ1912, p. 348.)
   • Aet e oa Ygern da anaon, hi ivez, un nebeut mizioù a-raok Uter. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 47.)
   • ..., tri-ugent vloaz goude ma 'z eo aet hi da anaon. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 15.)
   • ... - unan eus va c'hoarierien vihan, aet bremañ da anaon evel an darn vuiañ eus ar re all. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 26.)
   • Mar ne vije ket aet da anaon va c'henskoliad karet Paotr Juluen, ... — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 60.)

Stummoù all

• mont d'an Anaon

Troidigezhioù

• décéder ^(fr) , trépasser ^(fr)