goulenn
Brezhoneg
- (Verb hag anv-kadarn)
- (Furm verb) Savet diwar « goulenn- », pennrann ar verb « goulenn », hep dibenn-ger.
Verb
goulenn /ˈɡuː.lɛn/ verb kreñv eeun (displegadur)
- goulenn un dra bennak (boued, digor, pardon ; an aluzen, an hent, ur gambr)
- [...] e c’hoantajont mont e-barzh ... da c’houlenn o hent evel pa vijent em gollet. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 148.)
- Ar re-mañ, p'o doe gwelet ar gambr hag o gweleoù, a lavaras e oant plijet hag a c'houlennas ar priz diouzhtu anezhi. — (Gab Milin, Marvailhoù Bro-Leon, Hor Yezh, 1999, p. 161.)
- goulenn un dra bennak da unan bennak : goulenn un dra da reiñ da unan all
- goulenn boued d'e vugale
- goulenn un dra bennak digant unan bennak (goulenn arc'hant, boued, un ali, sikour, skoazell, e soñj, digant un den)
- goulenn skoazell digant an amezeg
- goulenn un dra bennak ouzh unan bennak
- goulenn un den
- Daoust da betra e c’houlenn ac’hanon ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 204.)
- goulenn ober un dra bennak
- goulenn digant unan bennak ober un dra bennak
- goulenn trugarez
- goulenn ouzh unan bennak ober un dra bennak
- goulenn ma vo graet tra pe dra
- — [...] ; goulenn a ran diganit evelato ma hen diskouezi freaz hag anat d'eomp ! — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 11.)
- — [...]; a-raok mervel avad, e c'houlennan ouzoc'h ma en em garfoc'h ho taou e-pad ho puhez, ha ma chomfoc'h atao an eil gant egile. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 3.)
- Aotrou, ne c'houlennan nemet un dra: ma soñjfet en silvidigezh hoc'h ene. BUAS 665
- « Goulenn ma yelo kuit.» — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 263.)
- goulenn ha
- goulenn hag-eñ
- en em c'houlenn
- goulenn da zebriñ
- goulenn bezañ krouget, goulenn bezañ lonket gant al loar, goulenn bezañ maout : goulenn kastiz ma vefe bet graet un torfed.
Gerioù heñvelster
Troioù-lavar
- goulenn aotre
- goulenn da zebriñ
- goulenn digor
- goulenn kastrilhez digant un halegenn
- goulenn pardon
- goulenn per digant an evlec'h
- goulenn sikour
- goulenn skoazell
- mont kuit hep goulenn na diskenn
- ober un dra bennak hep goulenn na diskenn
Divinadelloù
- Ped toull ha ped toullez a zo ac'hann da Vontroulez ? — N'az-teus ket ezhomm da c'houl(enn) : pep hini e-neus e doull. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 328.)
Troidigezhioù
Anv-kadarn
goulenn /ˈɡuːlɛn/ gourel (furm vihanaat : goulennig, liester goulennoù)
- Lavared savet evit gouzout tra pe dra digant un den.
- ober ur goulenn dre skrid.
- Setu ur goulenn mat!
- goulenn eeun / goulenn ameeun
- goulenn digor / goulenn serr
Troioù-lavar
- ober ur goulenn
- reiñ e c'houlenn da unan bennak : reiñ dezhañ pezh emañ o c'houlenn
- kaout e c'houlenn : kaout digant unan bennak ar pezh emaer o c'houlenn
- — « [...] ; hag o goulenn o devezo, ha pa ve diaes-bras. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 96.)
- respont d'ur 'goulenn
- bezañ goulenn da un dra bennak, war un dra bennak: bezañ klask war un dra bennak
- menel war e c'houlenn : goulenn en aner.
- war c'houlenn un den
Troidigezhioù
- galleg : demande (fr) benel , question (fr) benel
- italianeg : demanda (it) benel
- saozneg : question (en)
Anv-gwan
goulenn
- A servij d'ober ur goulenn:
- ger goulenn
- lavarenn c'houlenn
- pik-goulenn
- rannig-goulenn
Gerioù heñvelster
Furm verb
goulenn /ˈɡuːlɛn/