digor

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar igor (?).

Meneget en krennvrezhoneg (dygor).

Anv-gwan

digor /ˈdiː.ɡor/

1. A ro tu da dremen (diwar-benn dor pe prenestr).
   • Piv, a-nevez va Breudeur ker, a zigoro an nor serret hag a serro an nor zigor ? SAAQ 356
2. Lamet ar goulc'her, ar golo diwarnañ.
   • Ar sev, sunet gant pep gwrizienn, a ro gwad nevez d'ar gwez, hag ar bleunioù digor-kaer a vousc'hoarzh en heol. — (Herve Gouedard, Paul Sérusier, ul livour e Breizh, Al Liamm, miz Du 2013, p. 113.)
3. Ober brav d'an dud.
   • <skouer>.

Gerioù enepster

• serr
• serret
• prennet

Gerioù kevrennek

• digor-bras
• digor-frank

Deveradoù

• damzigor
• digeriñ
• digoradur
• digoraj
• digorañs

• digorded
• digorder
• digorentez
• digorer
• digor-frank

• digorglun
• digorgluniñ
• digoridigezh
• digor-kalon

• digorlez
• digorlezañ
• digor-noz
• digoroù
• kornzigor

Gerioù kar dre o ster

• digoret

Stumm all

igor

Troioù-lavar

• bezañ digor e galon
• lezel digor

Troidigezhioù

• galleg : ouvert ^(fr)
• kembraeg : ar agor ^(cy)

• kerneveureg : ygor ^(kw)
• saozneg : open ^(en)

Anv-kadarn

digor /ˈdiː.ɡor/ gourel (liester digoroù)

1. Toull, antre.
   • <skouer>.
2. Deroù, penn kentañ.
   • Digor, ar miz, ar bloaz, an hañv.

Troioù-lavar

• goulenn digor

Etimologiezh

Savet diwar igor (?).

Meneget en krennvrezhoneg (dygor).

Furm verb

digor /ˈdiː.ɡor/

1. Doare-gourc'hemenn ar verb digeriñ.