Brezhoneg

  Etimologiezh

(Anv-kadarn) Savet diwar anv ar Vrezhoned, hag al lostger -eg a dalvez da zeveriñ an anvioù yezh.
(Furm verb) Savet diwar brezhoneg-, pennrann ar verb brezhonegañ, hep dibenn-ger.

  Anv-kadarn

brezhoneg /breˈzɔ̃ːnek/, /bʁɛˈɔ̃ːnɛk/ gourel (liester : brezhonegoù)

  1. Yezh indezeuropek eus skourr predenek familh ar yezhoù keltiek, hag a vez komzet e Breizh:
    • Komz a rez brezhoneg evel ur gazeg (Troude, Nouvelles conversations en breton et en français, 1857, p 117)
    • — [...], ha, pa gare an estranjour komz ganimp, e teske hon yez, ar brezoneg; [...] ? — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 182.)
    • Piv a nivero biken — o lakaat e ve gellet ober — an dud o deus desket brezhoneg a-drugarez dezhañ ? — (Martial Menard, War hentoù Breizh gant Per Denez, Al Liamm, niv. 390, 2012, p. 42.)
    • Devér pep Breihad e zou derhel start d'er brehoneg ha diskein er skriù hag el lén. — (Trivarz, Istor Breiz hag ar C'helted aboue an amzer goz betek hizio, 1910, p. 14.)[1]

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

  Furm verb

Kemmadur Furm
hep brezhoneg
dre vlotaat vrezhoneg
amreizh vrezhoneg

brezhoneg /breˈzɔ̃ːnek/

  1. Furm ar verb brezhonegañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb brezhonegañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.

  Distagañ

  Gwelet ivez

  Daveoù

Roll an daveoù :