butuniñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus butun hag -iñ.

Verb

butuniñ /byˈtỹː.nĩ/

1. Sachañ war ur sigaretenn, pe ur segalenn, pe ur c'horn-butun, da dañva pe da lonkañ ar moged.

Gerioù heñvelster

• butunat

Troioù-lavar

• butuniñ e segalenn diwezhañ: mervel

Troidigezhioù

• galleg : fumer ^(fr)