c'hwezhet

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar c'hwezh-, pennrann ar verb c'hwezhañ, hag an dibenn-ger -et.

Anv-gwan

c'hwezhet /ˈxweːzet/

1. Leun a aer.
   • C'hwezhet fall eo ar rod.
2. Leun a lorc'h:
   • c'hwezhet gant al lorc'h
   • Hennez a zo ur paotr c'hwezet... evel un touseg war eur bern kaoc'h-kezeg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 389.)
   • Ne oan ket re c'hwezhet: ne oan ket dizaon; aon am boa.

Troidigezhioù

• galleg : 1) gonflé ^(fr) ; 2) orgueilleux ^(fr) , prétentieux ^(fr) ,