savet diwar an anv-kadarn chañs, gant an dibenn anv-verb -añ

chañsañ /ˈʃãsːã/

  1. dichañsañ, c'hoarvezout
    Abaoe an devezh milliget ma chañsas d’hor mamm gentañ
    Kaout ur c’hoantadenn avaloù n’eus 'met poanioù er bed-mañ, Prosper Proux, Son ar Merc'hetaer