chom pell

chom pell

1. chom pell amzer
   • Evelato, an Aotrou de la Marche n'oa ket evit chom pell kuzhet e ti an Itron du Laz, rak an ti-se a zo e kêr, ha ma teuje an disterañ bec'h warnezhañ e vije tizhet aes a-walc'h abalamour ne gavje ket e dro da dec'het kuit : e kêr n'eus na koad, na lann da guzhat en o zouez. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 20.)
   • An oabl, e Breizh, ne chom ket pell digoumoul. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 57.)
   • Pa chomer pell da luduenni e vez lavaret « chom da varvori ». — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 327.)
2. chom war-hed-pell, hep tostaat
   • Estroc'h eget an archerien a c'hoarie an dro evit chom pell diouzh an ostaleri. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 102.)