chufere

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn chug hag an anv-gwan ferv, pe an anv Here.

Anv-kadarn

chufere /ʃyˈfeːre/ hollek gourel

1. Seurt chouchenn mesket gant chug avaloù pe chistr.
   • E-kreiz ar sal e voe lakaet eur c'helorniad sistr hag eur varazad chufere eus an hini gwella diwar mel gouez, sukr rouzet ha rezin poaz. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 10.)
   • Hag an dourvel, ar chufere ? Ar barrikennadou a yae kant ha kant. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 45.)
   • Ya, ar sul ma staoto ar saout gwin-ardant pe chufere... [...] ? — (Jarl Priel, Kleñved an Togn, Al Liamm - Tir na n-og, 1952, p. 11.)
   • Ar chufere a vez mat-eston. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 32.)

Gerioù heñvelster

• dourvel
• mez

Troidigezhioù

• galleg : hydromel ^(fr)
• nederlandeg : mede ^(nl)
• saozneg : mead ^(en)