dallez

Gwelet ivez : dalez

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus dall gant an dibenn-ger -ez.

Furm anv-kadarn

dallez /ˈdalːes/ benel; liester : dallezed.

1. Plac'h dall.
   • Me'm eus ur verc'h-vihan hag a zo dallez daou vloaz zo. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 115.)
   • Te eus da du, ma n'out ket dallez a-walc'h, a dlefe sonjal n'eo ket Izidor an den a garfen gwelout o tont du-man da ober da eürusted. — (Loeiz ar Floc'h, Eur familh dizenoret, Le Courrier du Finistère, 3/02/1934, p. 2d.)
   • Dimezet e oa, hag e verc'h, ganet dall, a oa anvet 'Nora an Dallez'. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 161.)

Etimologiezh

1. Eus ar verb dallañ.

Furm verb

dallez /ˈdalːes/ benel

1. Eil gour unan eus amzer-vremañ ar verb dallañ en doare-disklêriañ.
   • Gant da gened e tallez ac'hanon.