dent

Brezhoneg

dent /ˈdɛnt/

Furm lies an anv-kadarn dant
- Bleizi, ha moc'h gouez, kreiz ma hent,
  Tre ma'z an biou, a skrign o dent. — (Distro Marzhin, er Barzhaz Breizh.)
- Ha gant e zent deus hen roget. — (Kloareg Rohan, er Barzhaz Breizh.)
- Jilig. — [...]. — Kasit Doue ganeoc'h ha lezit an diaoul war an hent da derri mein gant e zent. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 44.)
- He dent zo vel div renkad
  Oanigoù gwenn 'n ur prad. — (Marivonig Keryell, e-barzh Sonioù Feiz ha Breiz, 1930.)
- — « [...], ha kerkent ez afe kounnar ennañ, hag e vemp malet etre e zent pe drailhet gant e ivinoù, a zo ken kalet hag an houarn. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 81.)
- Hennez a zo gwriziennet e zent an eil en egile. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 211.)
- Ar paotr bihan a zo kinglañv gand e zent. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 259.)
kaout poan-dent
- Em dent eo am-eus poan. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 421.)
- Me am-eus bet poan em dent en noz-mañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 86.)
- Poan am eus em dent . — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 116.)

Petra a ya gand an hent hep na daoulagad na dent hag a lavar stagañ ar c'hog hag ar yar ha lezel ar c'hi da harzal ? – Ar vuzugenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 334.)