diabafiñ
(Adkaset eus diabafañ)
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar di-, hag abafiñ.
- Diwar diabafañ e Geriadur Al Liamm.
Verb
diabafiñ /diaˈbafːĩ/
- Diabafiñ a ra an den a zo abaf, pe abafet.
- Diwar-benn an dud abaf: dont da vezañ dizaon, dispont, dilu.
- Diwar-benn an dud abafet: dont ennañ e-unan, goude un taol, ur fallaenn, ur c'horfad banneoù.
- divezviñ.
- Abafiñ a ra gant ur banne, diabafiñ war-lerc'h div eurvezh.
- Gant ur c'helorniad dour e tiabafin anezhañ.
Gerioù heñvelster
Gerioù enepster
Troidigezhioù
- galleg : sortir de son hébétude (fr)